سلامی به سبزی بهار ...
شما که نظر نمیدین اما ما همین جور ادامه میدیم به نوشتن. میرم سر اصل مطلب. چیزایی مثل عشق که میتونه زندگی آدم رو از این رو به اون رو کنه ! البته این حرفای من فقط نظرات شخصیه و اگه کسی مخالفتی باهاش داشت میتونه بگه.. نظرات همه برای من جالبه. من یه اخلاقی دارم نمیدونم خوبه یا بد ولی دوست دارم در برخورد با دیگران (یعنی کسایی که در طول زندگیم باهاشون برخورد میکنم حتی یه برخورد کوچیک چند روزه) اونا رو خوب بشناسم .. مخصوصا از نظر روحی وببینم که چه جور شخصیتی دارن . در بیشتر موارد از پس این کار برمیام چون دوست دارم ببینم زندگی از زاویه ی دید بقیه چه جوریه ! برام خیلی جالبه .. ولی امان از روزی که نتونم به شخصیت روحی یه نفر دست پیدا کنم . اون وقت واقعا نمیدونم در برخورد باهاش چه جور رفتاری نشون بدم . اون شخص همیشه برام مثل علامت سوال میمونه ! این نشون دهنده ی اینه که هرکسی از یه دریچه به زندگی نگاه میکنه و در این بین کم پیدا میشه که دریچه های چند نفر شبیه به هم باشه... حالا میریم سر موضوع اصلی... تا یادم نرفته این نوشته پایین رو من از یک دکلمه گرفتم که اسم خواننده شو نمیدونم خیلی قشنگه اگه دوست دارین این آهنگ رو براتون بفرستم به من اوفلاین و یا تو نظرات به من اطلاع بدین. باز میگم نظر فراموش نشه.
بـــــــــــــــــــــا تشکــــــــــــــــــــــر مســـــــــــــــــعود رفتن تنها یک خوابه تو نرفتی عطرت اینجاست کنج نایاب نفسهات تنها جای امن دنیاست توی کوچه نگاهت چرخش هزارتا تیله است یک غزل غزب چشمات آبروی این قبیله است تو هم مثل ماه تمومی هم مثل هلال خنجر هم غم نگاه اول هم غم نگاه آخر نمیدونم تو چی هستی استوا عشق و تردید هم مثل سیاهی شب هم مثل ظهور خورشید لب تو ساکت اما چشم تو پر از هیاهوست مثل اون وحشت وحشی که تو نگاه آهوست لابه لای هورم گیست عطر بکر گل یاسه ورور نازک دستاد واسه من تنها لباسه هم مثل ماه تمومی هم مثل هلال خنجر هم تب نگاه اول هم غم نگاه آخر نمیدونم تو چی هستی استوا عشق و تردید هم مثل سیاهی شب هم مثل ظهور خورشید
معبود من کسی ست که .... سحرگاه گیسوان خورشید را به شانه میزند .... و غروب را ! می بافد به شب .... .!
سلام.... خوب اولین نظر رو هم خودم میدم ....داری خوب شروع میکنی ولی بهتره که اول روند کار وبلاگت رو تعیین کنی و توضیح بدی که دقیقا در چه موردهایی میخوای بنویسی.