مردی از آتش ... زنی از خاک ...

چشمانت را که دیدم ... چشمانم را بستم ....

چشمانی که در عمق نگاهی گم بود ...! چشمانی که از سو سوی نور عشق در جاده های غربتت محو و ناپیداست ........ ! چشمانی که از پشت خیس پنجره ها در مه ای غبار آلود در انتظار دیدن تصویر ندیده ات به آسمان چشم دوخته است که شاید در میان ستاره ها نمایان شوی ...

لمس دستانت همچون باوری در تعقلم نقش میبندد ... شوقی می یابم ... شوری  ... که از سخاوت نگاهت ... مهرمندانه از عشق سخن گفتن است ... به باور خود راه میدهم که مجنون دلت به دنبال فرهاد دلم به جستجوی عشق در تمام عالم بر میخیزد ...!

چشمانت را که دیدم ... چشمانم را بستم .... مبادا از خاطرم برود ...! نگاهی که از سخاوت عشق پر است ... !

مردی از آتش ....... زنی از خاک ..... آتشی که میسوزاند .....!  خاکی که می رویاند ...!

ما از بدو تولد تا ختم آخرین جرعه نفس هایمان به دنبال رسیدن به انتهای پنجره ایم ... و عشق روزنه ایست برای رسیدن به انتهای پنجره دوست داشتن ....!

حالا دیگر باران هم که نبارد .. صدای چکاچک چکه های آب را می شنوی ...! خیس میشوی از بارانی که نباریده است ... زیرا ابری که نبوده است ! دستت را روی گونه ات بکش ... قطره های باران هم گاهی شبیه اشک می شوند ...! انگار چکه های عشق از چشم ابر باریده باشند . گریه میشوند ... شکل باران .... و تو خیس میشوی زیر بارش قطره های بارانی که مزه شوری اشک دارند ....!

گاهی همه چیز به سادگی پیچیده می شود ....! گاهی اتفاقات ساده کمی پیچیده تر ... آن تکه ابر کوچک را که به یاد داری؟ همان که آمده بود که دمی بماند .....؟ و ببارد !؟ می آید . میماند . میبارد و تو خیس میشوی ....!  باران میبارد و تو خیس میمانی ....! و دیگر فرقی نمیکند که هوای پیرامون تو چگونه باشد ...؟

تکه ابر کوچک میماند و میبارد ... باران میبارد و تو خیس میمانی . همیشه ... خیس خیس از بارانی که بی امان میبارد ... اتفاقی ساه باید باشد ..؟

یک تکه ابر کوچک بیاید و بماند ... بماند دمی و بگذرد ...! دمی بگذرد و بماند ... بماند و ببارد ... آن اتفاق ساده افتاده است ... به همین سادگی .. باران باریده است و تو خیس شده ای ... آری آن اشک من بود که بر گونه هایت مسکن داشت از فراغ دوریت و نبودنت ... ! و چشمانم بارید و بارید ... و گونه هایت خیس شد ...!

حواست کجاست؟  دیگر فرق زیادی نمیکند ... کسی ... روزی ... جایی سیب را از شاخه چیده و به تو عصیان را آموخته است ....! حالا اگر هر شب هم ... رعد و برقی آسمان را بشکافد تا پاره پاره شود ... و اگر خیزابهای سهمگین بتازند بر هر چه ساحل و کرانه است و اگر کوه های یخ به چرخش در ایند و سنگی ... ! و اگر تمام تابستان برف ببارد و تمام زمستان آفتاب بتابد و اگر سپیده دم و غروب خونین شوند در زمینه ای خاکستر و اگر تمامی رودها در سربالایی ها جریان یابد و اگر رنگی کمانها قوسی داشته باشند ... تا انتهای افق و اگر آبشارها و تالابها به همدیگر برسند ... و اگر تمامی گلها و گیاهان برای پرنده و تمامی انسانها ترانه ای بخواند به شکل هذیان و شعر .... باز هم فرق زیادی نمیکند .

سیب سرخ در دست توست ...! چیده شده و گاز زده ... ! حالا باید تا آخر جهان بروی با سیبی در دست.

غرق کدام رویا میشوی امشب تا به خواب فرو روی ؟ تنت را به وزش کدام باد میسپاری تا تو را با خود به ناکجا ببرد .....؟! پیکرت امشب به چه رنگی در می آید تا با شب و ستاره در هم آمیزی ؟! به میهمانی کدام تبسم دروغین و ...  به سوگواره کدام اندوه میبری این روح سرکش و بیقرار را ؟! کدام صدای بی صدایی بی من ضرب آهنگ حضورت میشود در این برهوت تاریک ؟!

... در ذهنم از تو تصویری ساخته ام و در آن انعکاست را مینگرم ...! مرا به خاطر زندانی کردنت در قفس ذهنم ببخش ...!

ورق ورق می‌زنم هر روز، آنچه را که باقی مانده از دفتر عمر، نفسم می‌گیرد از غباری که از این دفتر کهنه برمی‌خیزد، غباری پاک‌نشدنی، به وسعت وجودم.
دستم سردتر می‌شود و سردتر، همچنانکه خون از گردش در رگهایم خسته‌تر می‌شود و خسته‌تر؛ و هنوز می‌نشینم بر لب راهی که می‌پندارم، گذر خواهد کرد روزگار از آن، روزی به سود من، ترسان از آن که این غبار، پاک کند نام تو را از دلم، چرا که این غباریست که پاک نمی‌شود، دوست من!

من از شبی میایم که همه ستارگانش کاغذی بود..........! تو از آسمانی که یک ستاره بیش نداشت... ! ستاره وجودت فروزان باد ...!


                            

 

نظرات 8 + ارسال نظر
محسن یکشنبه 7 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 10:36 ب.ظ http://rain66.blogsky.com

سلام..
وبلاگ خوبی داری به منم سر بزن.

موفق باشید ... راستی عیدتون هم مبارک...

یگانه یکشنبه 7 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 11:22 ب.ظ http://erolit.blogsky.com

وقتی روزگار هر دم سازی می زند
ما به طنازی بر عشق
می رقصیم
و آتش چشمانی مخمور را
خنکای آبی می بینیم بر زخم عصیان....

همواره پاینده بادی!

گلی یکشنبه 7 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 11:30 ب.ظ http://golikhanom.blogsky.com

سلام
خيلی خوشگل می نويسی کلی حال کردم .
احساسی و زيبا وای من چقده دوست دارم اين سبک نوشتن رو.
ديگه هميشه ميايم اينجا.
راستی مرسی که امدی بهم سر زدی.
گلی خانم جون.

شکوفه دوشنبه 8 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 12:23 ق.ظ http://haramedelam.blogsky.com/

سلام.. عید و سال نو شما مبارک .. انشاالله که سالی سرشار از موفقیت و سلامتی داشته باشید .. از اینکه قدمی در وبلاگم گذاشتید ممنونم .. همیشه قدمتون رو جفت چشام .. در پناه حق

آلبالو دوشنبه 8 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 09:01 ق.ظ http://nima3249.blogsky.com

سلام
مرسی که به من سر زدی وبلاگ جالبی داری موفق باشی

آوازه دوشنبه 8 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 01:11 ب.ظ http://justyou.blogsky.com

سلام
ایووووووووووول
خیلی توپ بود
موفق باشی
بدرود...

آزیتا دوشنبه 8 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 03:56 ب.ظ http://www.azi.blogsky.com

سلام
مرسی که به وبلاگم اومدی
خیلی زیبا نوشتی موفق باشی

سعید سه‌شنبه 9 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 12:07 ب.ظ http://yohahahaha.blogsky.com

سلام.به وبلاگ من یه سر بزن.یه چیزی نوشتم.اگه فهمیدی منظورم رو تو قسمت نظرات برام بنویس.ممنون.
منتظرم
آفرینش به زبان جاوا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد